مطالعات امکان سنجی
مطالعات امکانسنجی، که به انگلیسی (Feasibility Study) نامیده میشود، فرآیندی است که در آن امکانپذیری یک پروژه یا ایده از جنبههای مختلف مورد بررسی قرار میگیرد. این مطالعات معمولاً پیش از شروع مراحل طراحی و مهندسی پروژه انجام میشوند تا اطمینان حاصل شود که پروژه از نظر فنی، اقتصادی، قانونی، عملیاتی و زمانی قابل اجرا است.
اهداف مطالعات امکان سنجی
ارزیابی امکانپذیری پروژه: بررسی اینکه آیا پروژه در شرایط موجود قابل اجرا است یا خیر.
شناسایی ریسکها: شناسایی موانع و چالشهای احتمالی.
ارزیابی سودآوری: تعیین میزان سوددهی پروژه از نظر اقتصادی.
تصمیمگیری آگاهانه: کمک به تصمیمگیرندگان برای انتخاب بهترین مسیر.


بخشهای اصلی مطالعات امکان سنجی
مطالعات امکانسنجی معمولاً شامل تحلیلهای زیر است:
مطالعات فنی (Technical Feasibility):
– بررسی فناوریها و تجهیزات مورد نیاز.
– تحلیل منابع فنی و نیروی انسانی.
– ارزیابی زیرساختها برای اجرای پروژه.
مطالعات اقتصادی (Economic Feasibility):
– برآورد هزینههای سرمایهگذاری و عملیاتی.
– تحلیل سود و زیان پروژه.
– محاسبه نرخ بازگشت سرمایه (ROI).
مطالعات بازار (Market Feasibility):
– تحلیل تقاضای بازار.
– شناسایی رقبا و سهم بازار.
– تعیین استراتژیهای بازاریابی.
مطالعات قانونی (Legal Feasibility):
– بررسی قوانین و مقررات مرتبط.
– ارزیابی مجوزهای لازم.
– تحلیل موانع حقوقی.
مطالعات عملیاتی (Operational Feasibility):
– ارزیابی منابع انسانی و فرآیندهای اجرایی.
– تحلیل توانایی سازمان برای اجرای پروژه.
– بررسی موانع عملیاتی.
مطالعات زمانی (Time Feasibility):
– تهیه جدول زمانی برای اجرای پروژه.
– ارزیابی امکان اجرای پروژه در بازه زمانی مشخص.
مراحل انجام مطالعات امکان سنجی
تعریف هدف پروژه: مشخص کردن اهداف اصلی پروژه.
جمعآوری اطلاعات: انجام تحقیقات و گردآوری دادههای مرتبط.
تحلیل دادهها: ارزیابی اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از ابزارهای مختلف.
ارائه گزارش: تهیه گزارشی که نتایج تحلیلها و توصیهها را ارائه میدهد.
تصمیمگیری: بر اساس نتایج مطالعات، تصمیمگیری در مورد اجرای پروژه.
مزایای انجام مطالعات امکانسنجی
– کاهش ریسکهای احتمالی.
– صرفهجویی در زمان و هزینه.
– بهبود تصمیمگیری برای سرمایهگذاری.
– شناسایی فرصتهای جدید.
